“ Amalia, prinses van Saksen Weimar-Eisenach “
Naar deze prinses is waarschijnlijk de Amaliastraat vernoemd alwaar de panden van dit onderzoek zich bevinden. De straat en zijn bebouwing maken onderdeel uit van de stadvernieuwing en uitbreiding die plaats vond in Den Haag in de 2e helft van de 19e eeuw. De gemeente verkocht bouwgrond aan projectontwikkelaars avant la lettre en stelde daarbij vele voorwaarden waar onder hoogte, grootte en typologie van de woningen als ook de bouwstijl. Dit gold voor het gehele blok van Mauritskade, Parkstraat, Amaliastraat en Oranjestraat waardoor nu nog steeds een groet architectonische samenhang bestaat ook al hebben alle panden in de loop van de tijd de nodige wijzigingen ondergaan. Bijzonder in het geval van de Amaliastraat is de voorgeschiedenis als oprijlaan van de koninklijke paleistuinen behorend bij het paleis Kneuterdijk.
De rijksmonumentale panden Amaliastraat 11, 13 en 15 maken onderdeel uit van een straatwand die als geheel is ontworpen en die zijn gebouwd als chique herenhuizen. In de loop van de tijd zijn de panden verheeld geraakt en voor lange tijd in gebruik geweest als huisvesting van de stichting Sint Bonifacius, opgericht door de jezuïeten, een religieuze orde binnen de Katholieke Kerk. Met het vertrek van de stichting en de verkoop van het de panden medio 2019 staat het complex leeg in afwachting van een nieuw gebruik. Op dit moment worden er plannen gemaakt om het complex geschikt te maken voor woonappartementen.